Moet ik mijn productie uit China weghalen?

bj
Björn controleert een product.

Hoewel stijgende arbeidskosten, de handelsoorlog met de VS en zorgen over politieke en economische stabiliteit in China productie naar het buitenland duwen, zullen veel bedrijven het “bijna onmogelijk” vinden, waarschuwt Michael Farlekas, CEO van e2open. Dit meldt SupplyChainDigital.com, een online magazine omtrent supply chain trends. 

 

De Goude tijd waarin China ‘s werelds grootste productie hub is lijkt tot een einde te komen, maar volgens een respectabele leider in de supply chain, zullen veel bedrijven het bijna onmogelijk vinden om hun productie(s) naar ergens anders te verhuizen. Voorbeelden van grote bedrijven die overwegen om een deel van hun productie weg te halen uit China zijn onder andere Intel, Microsoft, Nike en Dell. Landen die worden overwogen zijn onder andere Vietnam, India, Mexico, Indonesië en Bangladesh. 

 

Michael Farlekas, CEO van e2open, de aanbieder van een supply chain platform, vertelt SupplyChainDigital.com dat het voor sommige bedrijven mogelijk “bijna onmogelijk” kan zijn om productieactiviteiten weg te halen uit China. “Sommige bedrijven kunnen weliswaar een zekere vorm van ‘ontkoppeling’ bereiken, maar voor bepaalde industrieën kan het bijna onmogelijk zijn, omdat China een belangrijke producent en leider is van bepaalde consumentenelektronica, machine learning, elektrische batterijen, hernieuwbare energie, etc.,” zegt Farlekas. “China verwerkt ook veel grondstoffen zoals aluminium, natuurlijk grafiet, staal en meer die worden gebruikt voor diverse producten.”

PRODUCTIE VERPLAATSEN NAAR EEN ANDER LAND “EXTREEM COMPLEX”

Hans, mede-eigenaar bij Scale Roads, benadrukt “Het verplaatsen van de productie uit China is een complex en tijdrovend proces. Het vereist voorzichtige overweging van verschillende factoren. Bedrijven moeten vertrouwen op hun juridische, financiële en logistieke teams om te helpen zorgen voor een succesvolle overgang.”

Het is namelijk een feit dat fabrieken in China de afgelopen 25 jaar extra geïnvesteerd hebben in het opleiden van gecertifieerd personeel. Er zijn uiteraard nog voorbeelden waarbij productieleiders fouten steken laten vallen: de producten zijn slecht afgewerkt of beschadigd, in deze tijden waar ESG een belangrijke rol speelt in de samenleving, wordt er door de klant naar extra documentatie gevraagd omrent afvalverwerking en recyclage, etc.

In juli dit jaar meldde CNBC dat Foxconn, een grote leverancier van onderdelen van Apple, hun investeringen in India zou stopzetten. Het ging hier over contracten van meer dan 19 miljard dollar. Dit heeft allemaal te maken met de productiekwaliteit en output, zaken waar India nog niet zo ver gevorderd staat als China. Dit geld ook op het gebied van sustainability: in 2022 publiceerde de Chinese overheid nog extra bonussen en beloningen voor buitenlandse investeringen omtrent hernieuwbare energie.

De National Post, een online nieuwsoutlet, bevestigt dit en vertelt verder dat China een strategie hanteert waarbij de volledige supply chain zich in China bevindt en elk onderdeel van het proces lokaal wordt beheerd. China importeert zelfs veel van ‘s werelds wol en katoen, inclusief een aanzienlijke hoeveelheid Amerikaans katoen dat ongeveer 35 procent van het wereldtotaal uitmaakt.

Wat zegt de praktijk?

Hoewel ‘ziektes’, zoals verkeerd-gemaakte producten, het gebruik van niet-duurzaam materiaal en slecht-afgewerkte producten nog zeker voor een tijdje zal doorgaan, is het toch al zéér mild in vergelijking met de toestand 10 jaar geleden in China. Fabriekscontroles en kwaliteitscontroles zijn momenteel hét medicijn tegen deze kinderziektes en zijn als het ware een preventief middel: tijdens fabriekscontroles wordt er een ‘background-check’ gedaan waar opgeleide inspecteurs de fabriek in kwestie onder de loep nemen, bij een kwaliteitscontrole gaat de inspecteur de afgewerkte goederen controleren in de fabriek.

Zoals de bronnen hierboven melden, zal het nog een poosje duren voor gehele toeleveringsketen zich 100% buiten China vestigen. Het is net daarom dat de nieuwe trend ‘China+1’ heet: ook al verhuist een deel van de productie zich naar buiten China, een (aanzienlijk) deel zal steeds in China plaatsvinden.

Winkelmandje